Bazen bazı şeyleri istemeden hissedersin. Yeni şiirim de öyle dile geldi birden...
Beni Affet
Ne yapacağımı şaşırıyorum,
Arkama baktığımda derin uçurumlar, karanlıklar, yıkımlar…
Söyleceklerimi, geleceğimi bilemiyorum bazen,
Yalnızlık şövalyesi arkamdan kellemi almak için koştururken.
İçimde fırtınalar kopa dursun,
Sen önümde otururken sadece,
Dudağından gizlice dökülen aşk sözcüklerini,
Geleceğin paralı askerleri bir anda tutsak ediyor...
Derken…
Biliyorum…
Benim her şeyim tutuklu ve tutsak,
Bir başkasına ya da geleceğe değil,
Kahır edici, zalim krala…
Bazen içimden söylüyorum
Keşke tutsak olmasak,
Geleceğe, vaatlere…
Ve diyorum,
Tutsaklık sadece aşka olsa…
Beni affet,
Üzgünüm,
Ben kırmızı ceketini, kızıla çalan saçlarını değil,
Sessizliğini, sadeliğini ve seni sevdim.
Yeşil Dokunuş