Dünya
üzerindeki bir canlı türü olarak toplamda hangi taraftayız? Melekten yukarı mı
yoksa bir hayvandan aşağı mı? Düşünüyorum. Medeniyet dediğimiz şeye sahip
olmaya başladığımız andan itibaren savaşlar, açlık ve gözyaşı birbirini
kovaladı. İki büyük dünya savaşı gördük ama iki dünya savaşı bize nerede
durmamız gerektiğini öğretemedi. 2014 yılındayız ve halen savaşların olmadığı
bir dünyada yaşamıyoruz. İç savaşlar, yıkımlar birbirini takip ediyor. Bizler
bilgisayar kullanırken Afrika’da öküz arabaları insan taşıyor, bir dilim ekmek
bulmayı bekleyen çocuklar, fotoğraf makinelerinin objektiflerine
gülümsüyor. Afrika’da, Ortadoğu’da
insanlar Hristiyanlık, Müslümanlık gibi din savaşlarında insanlar birbirini
yiyiyor. Kutsal dinler neden birbirimizi öldürmemize engel olmuyor?
Hangi
taraftayız diye soruyorum kendime sık sık uykularımı kaçırmasını umursamadan. Hangi
taraftayız ve ne yapıyoruz? Genel bir insanlık toplamı yapıyorum kafamda. Bu
toplamın eşitlik tarafında kan gözyaşı ve bencillik var hep. Bu genel toplamda
hep hayvandan aşağı tarafımız galip geliyor. Hem insanlığımıza hem kendimize
verdiğimiz zararları telafi edemediğimiz sürece hep hayvandan bile aşağı olmaya
devam edeceğiz. Aslında bu dünyada canlı türü olarak bir mikroptan bile
değersiziz. Bu dünyaya faydalı olmadığız sürece bir karga, dışkılar içinde
sürünen bir lağım faresi, bir solucan bizden daha değerli. Düşünün bu
canlıların dünyaya ne zararı oldu? Hangi canlı türü atom bombası üretip toplu
soykırım yaptı? Hangi canlı türü bütün canlıları ve canlılığı toptan yok etme
gücüne sahip oldu? Hiroşima’da ölen sadece insanlar değildi, ölen sadece kuşlar
ve kediler değildi. İnsanlığımız öldü ve bu dünyaya ne kadar zararlı olduğumuz
bir daha ortaya çıktı. Sadece Hiroşima’da değil daha pek çok yerde hayvandan
aşağı olduğumuz tescillendi bu dünya yüzlerce savaş gördü yüzlerce yıkım gördü
her türlü iğrençliğe ve pisliğe şahit oldu gözlerimiz ama halen bir solucan
gördüğümüzde ne kadar iğrenç bir canlı diyoruz. Ben kendi türümüzün
yaptıklarından ötürü kendimi dünyaya borçlu hissediyorum. Canlı türü olarak bu
dünyaya en çok zarar vermiş bir türün üyesi olarak kendimi görüyorum. Kendimi
bir solucandan veya bir lağım faresinden üstün göreceksem ancak bu
insanlığımdan sıyırılıp birey olarak ifade etmekle olabilirim. İnsan değilim,
ben Mehmet’im dediğim anda belki bütün kötülüklerden arınmış olabilirim anca o
zaman kendi farkındalığıma vardığım zaman hayvandan üstün, melekten yukarı
olabilirim, belki bununla avunabilirim.
Mehmet Alp Yeşildokunuş - 6 / 3 / 2014
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder